puiq: Elif Key

Çarşamba, Mart 20, 2013

Elif Key

Gidenler üzülmez ki hep, kalanlar da daha en bi çok üzülür. Bu edebiyatla da devam edilmez! Çok seversin, fırsat olmaz sık sık görüşemezsin, ortamlar, hayatlar, yollar, yediğimiz içtiğimiz başkadır. Ama seversin çook, uzaktan görüyor olsan bile özlersin. Takip edersin hayatını, hep meşgul verir 'neyse sonra ararım-giderim' dersin.. Öyle göt gibi kalırsın işte. Üstüne kocaman bi "keşke sonra demeseydim" de gelir ağzının ortasına şak! diyerek iner. Hayatımın tam merkezine etki eden bir iki kişiden birisin. Ben burada hep gitmekten bahsedip hiç gidemeyen biriyim. Hem gitmene üzülüp, hem de gidebiliyor olmanı deli gibi kıskanan biriyim. Gideceğini bilmeden evvel 2005 yılında yazdığın notu bulmuştum,(bir nevi aptala malum durumu) hatta twitterda paylaşıp bir kaç saat sonra yok etmiştim. Aynı notu bugün gasteden aldım.. Geçen sene aldığım sarı gözlük, ceket ve tshirtler var ve bu senin modası her yerin sapsarı olması gibi taaa önceden bazı şeyleri hissedebiliyor olmaktan korkuyorum. Umarım her şey dilediğin gibi olur. Benim bir türlü denk düşüremediğim mutluluğun çok çok daha fazlası seninle olsun, hep mutlu ol. Yolun açık ola. Seni çok sevdiğimi biliyorsun. Ahmet Kaya, Nazan Öncel dinlerken hep aklımda olacaksın.. Şimdi ağlıyorum, sanki dünyanın tüm dertleri benim omzumda... içimde birikenlerin bi kıvılcımı oldun.
Belki bir gün bir yerde dertleşmek üzre.