Montla Sıç

Sabah sınav'a girdim, öncesinde bir kız ile tanıştım. İsimlerimizi bilmeden yaklaşık 15-20 dakika muhabbet ettik. 5 ay evvel nişanlısı, söylediği ama benim aklımda tutamadığım genlerle ilgili bir kanserden dolayı hayatını kaybetmiş. Çocukluktan bu yana arkadaşlarmış, 5 yıldır da birliktelermiş. Daha 27 yaşındalar. Beni üzen şeyler var ama, o anlatırken öyle üzüldüm ki, üzüldüğüm şeyler boş geldi bir an... hani 'Gülen Gözler' filminde Adile Naşit ve kızları nane likörü içerek birlikte söylüyor ya (Esengül-Beterin Beteri Var) saçma sapan biçimde o şarkı geldi aklıma. Sanki kız bana söylüyordu o şarkıyı.. Sonra Sezyum'da geldi aklıma. Ben mi yaşlandım insanlar genç yaşta mı ölmeye başladı. Kızın anlattıklarına karşı doğru düzgün bir kelam edememiş olmam normaldir herhalde diye kendimi teselli ettim... Hadi benim durumuma 'montla sıç' denilebilir. Ölüm başka bir şey, bir insanın yok oluşu, kendimi onun yerine koyamadım. Bambaşka bir ruh hali içerisindeyim kızın dolu dolu olan gözleri ağlamaklı anlatışından çok etkilendim... Uzak durun dostlar, ben bugün arabesk'im...